
Snatam Kaur: "Voor mij kan het leven soms aanvoelen als een droge meerbedding; er is dan een gevoel van isolatie en verlatenheid. Maar als ik naar binnen ga en chant, vind ik een eeuwige bron van vrede en voeding die in wezen mijn heartflow is. Deze video is diepgaand voor mij, omdat het echt dit verhaal vertelt; over hoe ik het leven ervaar en de transformerende kracht van mantra.
De droge meerbedding brengt me aanvankelijk in paniek. Geen teken van leven of water. Mijn geest vraagt zich af hoe ik hier iets van waarde zal vinden. Ik haal diep adem en in plaats van alleen gevangen te zitten in het geklets van de geest, zie ik de geest, als een tuimelend onkruid in de wind en hoe hectisch het probeert de Bron en het Centrum te bereiken om zijn voeding te vinden.
Dit waarnemen is krachtig. Vanaf hier weet ik dat de geest zijn vrede alleen zal vinden door de constante herhaling van mantra, bij elke ademhaling en stap die ik zet. En zo begint de reis, langzaam lopend over deze droge meerbedding, waar schijnbaar niets is. Door de mantra vind ik de verbinding met de wereld die nog maar een paar momenten geleden zo verlaten leek. De wind, de lucht en de aarde worden mijn vrienden.
Ik leer dat ik Gods Naam op de aarde kan schrijven, zoals ik dat in mijn eigen hart doe. Het wordt allemaal zo diepgaand in de blauwe uitgestrekte lucht, en ik begin te dansen in verrukking en vreugde. Dezelfde wind die me nog maar een paar momenten geleden als een verloren onkruid deed omvallen, laat me zien hoe ik moet dansen. En dan is dit het moment dat ik de heartflow-ruimte realiseer, die altijd bij me is geweest en voor altijd bij me zal zijn.
Maar, als een verloren geliefde, ontdek ik het steeds voor het eerst, en hoe verlaten ik ook ben, het neemt me mee in zijn omhelzing. Dan word ik dieper in mijn hart geraakt en vind ik de mantra daar resonerend: mijn anker, mijn liefde, mijn gratie. Ik besef hoe ik in liefde word vastgehouden. Ik kan alleen maar buigen in eerbied voor de Ene, op dit woestijnbed, koude aarde terwijl de zon ondergaat. Maar ik ben nog nooit zo warm en tevreden geweest. Zelfs terwijl mijn lichaam rilt."


